Eenzame mensen vaker hartaanval of beroerte

Steeds meer zie je dat mensen in zekere zin een individualistisch bestaan leiden, terwijl het eigenlijk groepsdieren zijn. De aandacht die we krijgen van familieleden, vrienden en bekenden, levert een belangrijke bijdrage aan ons welzijn.

Eenzaamheid steekt echter in onze maatschappij steeds vaker de kop op en dat is geen goede zaak. Vaak wordt gedacht dat eenzaamheid zich vooral op oudere leeftijd voordoet. Toegegeven, een grote groep ouderen is inderdaad eenzaam. Door het wegvallen van sociale contacten en de verminderde mobiliteit verkleint zich de wereld van een oudere steeds meer. Het sociale netwerk van deze groep mensen brokkelt geleidelijk steeds verder af en zo komen ze in een isolement terecht. Waar veel minder vaak bij wordt stilgestaan, is dat ook jongeren zich eenzaam kunnen voelen. Maar liefst een vijfde van alle scholieren tussen 12 en 18 jaar herkent dergelijke gevoelens bij zichzelf, zo blijkt uit onderzoek. Hoewel ze via het internet veel contacten onderhouden, kunnen ze tegelijk eenzaam zijn, bijvoorbeeld door liefdesverdriet of doordat ze op zoek zijn naar hun ware identiteit. Persoonlijke aandacht is van groot belang. Dat wordt nogal eens onderschat. Een luisterend oor, een stukje waardering, een schouderklopje of een bemoedigend woord hebben we allemaal van tijd tot tijd nodig. Natuurlijk is het ook best lekker om af en toe een tijdje alleen te zijn, maar op de lange duur kunnen we psychische klachten gaan ontwikkelen wanneer we dat belangrijke stukje aandacht moeten ontberen. Dit laatste is op zich geen groot nieuws, we weten al langere tijd dat aandacht belangrijk is voor ons mentale welzijn. Maar onderzoek aan de universiteit van York wijst uit dat ook het risico op ernstige lichamelijke aandoeningen stijgt wanneer mensen vereenzamen. Onder meer het krijgen van een hartaanval of beroerte worden in dit verband genoemd. De onderzoekers spreken zelfs over een verhoging van het risico met maar liefst dertig procent...! Voor het trekken van die conclusie werd overigens geen nieuw onderzoek uitgevoerd, de wetenschappers bekeken de resultaten van 23 bestaande studies, die betrekking hadden op een groep van totaal 181.000 gezonde mensen. Het verhoogde gezondheidsrisico is niet direct te wijten aan de eenzaamheid op zich, maar vooral aan het gedrag dat eenzame mensen gaan ontwikkelen. Wie eenzaam is, komt als het ware in een vicieuze cirkel terecht. Men leidt een teruggetrokken bestaan, krijgt een wat sombere kijk op het leven van alledag en er wordt doorgaans veel minder tijd doorgebracht in de keuken. De maaltijden worden wat simpeler van opzet en daarmee vaak ook wat ongezonder. Ook neemt de hoeveelheid lichaamsbeweging vaak af omdat er geen gezamenlijke activiteiten buitenshuis meer worden ondernomen. Verder lijkt de neiging om toe te geven aan ongezonde gewoontes, zoals roken of het drinken van alcohol, groter te worden. Dit alles leidt ertoe dat ons immuunsysteem slechter wordt, dat obesitas gemakkelijker de kop opsteekt en dat zaken als stress, depressiviteit en angst ook mee gaan spelen. Dit alles vormt voldoende aanleiding om de eenzaamheidsproblematiek in ons land serieus aan te pakken. Om dit thema landelijk onder de aandacht te brengen wordt jaarlijks een ‘week van de eenzaamheid’ gehouden.

Wij waarderen je privacy.