Goeie seks, een beetje vies

Sinds een paar maanden was ze getrouwd, maar de ontmaagding wilde maar niet lukken. Tot grote frustratie van hen beide. Elke keer als ze het probeerden, raakte zij in paniek en hij gefrustreerd. Na een korte vakantie in het buitenland kwamen ze echter stralend mijn kamer binnen. ‘Het is gelukt!’, zei ze met een grote glimlach. Tijdens de vakantie hadden ze een afspraak bij een arts geregeld. Zij had kalmerende medicatie voorgeschreven gekregen die ze thuis in moest nemen. De opdracht was om daarna een verdovende crème op haar vagina te smeren en seks te hebben. Eindelijk werd de ontmaagding een feit.

Vaginisme

Vaginisme komt bij ongeveer 1 op de 100 volwassen vrouwen voor. Het is het onwillekeurig aanspannen van de bekkenbodemspieren waardoor de ingang van de schede afgesloten wordt en penetratie niet lukt, terwijl de vrouw dat wel wil. Er wordt onderscheid gemaakt tussen 'primair vaginisme', waarbij penetratie nog nooit gelukt is, en 'secundair vaginisme', waarbij penetratie eerst wel lukte, maar op een gegeven moment niet meer. Deze laatste vorm van vaginisme kan ontstaan na een seksueel trauma of doordat penetratie pijn is gaan doen, bijvoorbeeld door een infectie of ontsteking. Waardoor 'primair vaginisme' precies ontstaat is nog onduidelijk. Wel zijn er enkele fascinerende invalshoeken. In een onderzoek van Charmaine Borg bekijkt zij de relatie tussen seksuele opwinding en walging. Walging is nodig om weg te blijven van dingen die vies zijn, zoals bedorven voedsel of ziektebronnen. Evolutionair is dat nodig om de kans op overleving te vergroten. Seks is, als je het goed doet tenminste, ook een beetje vies en walging zou er dus voor moeten zorgen dat we er afstand van houden. Maar seks is, net als walging, ook nodig voor de overleving van de soort. De natuur heeft hier iets voor gevonden. De walging wordt tijdelijk uitgeschakeld door seksuele opwinding, waardoor we gemakkelijker vieze dingen doen.

Uit het onderzoek bleek dat proefpersonen die seksueel opgewonden waren makkelijker uit een glas dronken met een insect erin of gebruikte condooms aanraakten, dan mensen die niet opgewonden waren. Wellicht dat bij vrouwen met vaginisme de seksuele opwinding te laag is en de walging te groot? Een andere benadering is die van het Universitair Medisch Centrum van Leiden, waar men vaginisme als een fobie voor penetratie ziet. Door angst worden vrouwen met vaginisme niet opgewonden en niet vochtig. Ze spannen tegelijkertijd hun spieren aan, waardoor penetratie niet lukt en pogingen daartoe pijn doen. De angst die ze al hebben, wordt hierdoor groter en de neiging om seks uit de weg te gaan, neemt toe. De behandeling in Leiden bestaat daarom uit een geleidelijke blootstelling aan penetratie. In een paar weken tijd oefent de vrouw samen met haar partner intensief met het inbrengen van een soort kleine dildo's die in grootte toenemen tot ze het gemiddelde formaat van een penis hebben. Tijdens deze behandeling lukt het uiteindelijk bij 90% van de stellen om seks te hebben, wat een heel hoog slagingspercentage is. De vrouw die korte tijd bij mij in behandeling was, had haar hele leven nare verhalen over de ontmaagding te horen gekregen waardoor vaginisme was ontstaan. Hoewel de buitenlandse arts die haar behandelde er na één sessie voor zorgde dat het lukte om seks te hebben en zij haar angst achter zich kon laten, komt zijn methode weinig subtiel op mij over.

Belangrijk lijkt het mij om in alle gevallen vrouwen goed voor te lichten en te kijken naar wat bij hen de seksuele opwinding kan vergroten. Hierdoor verdwijnen nare gevoelens naar de achtergrond, word je vochtig en ontspannen de spieren. Seksuele opwinding is in die zin onze natuurlijke kalmerende medicatie en verdovende crème in één, zonder recept verkrijgbaar.

Jolien Spoelstra
www.moveformotion.nl