ZIJ en de zon…
Zodra de zon zich weer langer laat zien en als een koperen ploert zijn warme stralen laat schijnen over onze buurt, begint bij de mensen die bij ons in de villawijk wonen en zij die ons dierbaar zijn, het grote vrezen!
Ze weten, dat zodra ze gehuld in korte broeken en zomerse topjes langs ons huis fietsen of vrijwel geheel ontbloot het onkruid tussen de stoeptegels aan het wegkrabben zijn, dat ZIJ naar buiten zal komen en ongevraagd haar bemoeienis zal doen!
Want zij is van ‘dat cosmeticabureau’ en waarschuwt iedereen die het horen wil en ook zij die het niet willen horen, voor de schaduwkanten van de zon! Dan komt ze naar buiten en als je haar trots je reeds mooie bruinrood verkleurde velletje en afdrukken van je bikinibandjes laat zien, volgt de onvermijdelijke preek. Ze heeft haar naasten overduidelijk lief en predikt geestdriftig over hetgeen de zon, die zo fijn warm en vrolijk makend kan zijn, allemaal aan schade aan je huid kan aanrichten, wanneer je geen goede beschermingsfactor gebruikt.
Ze vertelt verhalen waar je een beetje bang van wordt en zegt dingen die je nooit eerder hebt geweten. Over dat je bijvoorbeeld ook kunt verbranden als je gewoon lekker onder je parasolletje op de camping of in de achtertuin zit.
Ze praat enthousiast over beauty, wellness en gezondheid en, dat het koesteren van je huid daar natuurlijk ook een heel belangrijk onderdeel van is. Je ziet haar dan ook steeds heel hard heen en weer rennen door de straat, waarbij ze flessen zonnebrandlotion en petjes uitdeelt aan de buurtgenoten, alsof haar leven er vanaf hangt.
Ze vertelt dat de nieuwe generatie zonnebrandproducten qua beschermingsfactoren wat eenvoudiger te begrijpen is, doordat deze een SPF (oftewel zonnefactor) low (laag), medium (gemiddeld) of high (hoog) hebben en dat je dit eenvoudig kunt zien aan een speciaal UVA- logo op de verpakkingen. Zij is persoonlijk voorstander van op zijn minst een medium bescherming, maar liever nog een hoge en dat bij voorkeur het gehele jaar door! En als je dan zegt dat het allemaal onzin is en dat je al 30 jaar onbeschermd in de volle zon je aardappels aan het rooien bent, dan gaat ze bijna schuimbekken en krijgt haar blik iets van hondsdolheid! Dan stuift ze weg op haar hoge hakken en komt vervolgens terug met heel enge plaatjes in een heel eng boek. Het zijn afbeeldingen van iets dat ooit een gezonde huid was van een persoon die net zo eigenwijs was als jij en die dus zónder huidbeschermend zonneproduct jaren lang heeft lopen bakken en braden onder de blote hemel. Dan gaat haar volume opeens twee standjes hoger en maait ze wild met al haar ledematen. Dan volgt de wijzende en priemende vinger, ontwikkelt zich er een diepe fronsrimpel tussen haar wenkbrauwen (ze gebruikt blijkbaar geen botox…) en zegt ze dat je eruit gaat zien als een verschrompelde krent als je zo doorgaat. En, dat je in het ergste geval zelfs huidkanker kunt krijgen! Daar schrik je dan wel van.
Ze is de ‘Hyacinth Bucket’ van de buurt, waarvoor iedereen een beetje bang is, maar die stiekem wel meer dan gelijk heeft. Want, als het vel van je neus er na een dagje fietsen door het land van Flipje in de felle zon ’s avonds bijna vanaf bladdert en de huid van je armen en bovenbenen qua kleur die van een kreeft doet verbleken, weet je dat er iets niet is gegaan zoals het hoort te zijn. Als je gezicht de week erna opeens op een vervellende landkaart lijkt en je armen en benen een soort van Dalmatiërprint hebben ontwikkeld, boordevol pigmentvlekken, dan denk je weer aan HAAR en haar verhalen en dat deze zowel kant áls wal slaan! Zodra de zon zich langer gaat laten zien en als een koperen ploert zijn warme stralen laat schijnen, is er na enkele jaren van stevig prediken, schuimbekken en heen en weer rennen met de nodige zonnesmeersels en petjes, in elk geval één villawijk in Nederland waar alle mensen van top tot teen veilig ingesmeerd de zomer tegemoet treden. Nu de rest van de wereld nog…!
Mirna van Donselaar, www.cosmetitextpr.nl
