Baby in het ouderlijk bed
Een huilbui midden in de nacht, een nachtmerrie of zwaar onweer. Er zijn verschillende redenen denkbaar voor ouders om hun pasgeboren kindje uit de wieg te halen en mee te nemen naar de eigen slaapkamer.
De vraag werpt zich op of het verstandig is om dat te doen. Voer voor psychologen, maar ook andere wetenschappers hebben zich ermee bezig gehouden. Zo blijkt bijvoorbeeld uit Brits onderzoek dat de kans op wiegendood twee keer zo groot is wanneer een baby samen met de ouders in het grote bed slaapt. Vooral wanneer het kind op de bank of sofa wordt gelegd om daar in slaap te kunnen vallen, ligt dit risico op de loer. Bovendien loop je als ouder het risico dat je in slaap valt, in je slaap per ongeluk op je kindje gaat liggen of dat het kindje onder het dekbed terecht komt en zich niet goed uit die situatie kan redden.
Neem je het kindje uit de wieg om het te troosten...?
Leg het dan uiteindelijk altijd weer terug zodra het stil is. Gebruik in het kinderbedje geen dekbed, maar dekentjes, om de kans op verstikking te minimaliseren. Heeft het kindje inmiddels de tweede verjaardag gevierd...? Dan kan het op zich niet zoveel kwaad om het af en toe eens toe te staan om bij je in bed te kruipen. Maar pas op dat het geen gewoonte wordt...! Spreek bijvoorbeeld samen af dat het kindje de volgende dag weer gewoon in het eigen bedje zal gaan slapen. Daarmee voorkom je dat je eigen nachtrust er teveel onder gaat lijden. Ook menen sommigen dat het kind teveel afhankelijk wordt van de ouders, waardoor de ontwikkeling naar zelfstandigheid in het algemeen wordt geremd. Hou het dus bij voorkeur op incidentele slaapmomentjes bij de ouders en probeer het kindje altijd weer in het eigen bedje te laten slapen.